مقاله پژوهشیمقدمه: هدف از این مطالعه، ارزیابی سطح سرب خون در بیماران مبتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (Age-related macular degeneration ) AMD بود.روش ها: این مطالعه ی مورد- شاهدی، بر روی بیماران مبتلا به AMD و افراد سالم در شهر اهواز استان خوزستان در ایران انجام شد. گروه شاهد به صورت تصادفی از کلینیک سرپایی عمومی انتخاب شدند. دو گروه برای پارامترهای زیر همسان شدند: سن، جنس، مصرف سیگار، پروفایل لیپیدی، بیماری های عروقی گذشته و سابقه ی جراحی چشم.یافته ها: 95 بیمار  AMDمرد (55/8 درصد مرد با میانگین سنی 10/17 ± 69/93 سال) و 95 مورد گروه شاهد (31/6 درصد مرد، میانگین سنی 7/65 ± 65/50 سال) وارد مطالعه شدند. میانگین سطح سرب خون در گروه مورد و شاهد به ترتیب 70/08 ± 25/10 و 74/9 ± 24/25 میکروگرم در دسی لیتر بود (0/46 = P). همچنین پس از تعدیل عوامل مداخله گر، بین سطح سرب خون دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/4 = P).نتیجه گیری: بین بیماران مبتلا به AMD و گروه شاهد، تفاوت معنی داری در سطوح سرب خون که نشان دهنده ی مواجهه ی کوتاه مدت است، مشاهده نشد.

زمینه و هدف: دژنراسیون مربوط به سن ماکولا شایع ترین علت کاهش بینایی مرکزی غیرقابل برگشت در افراد بالای 50 سال می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی کاهش دید ناشی از دژنراسیون مربوط به سن ماکولا و بعضی از عوامل خطر همراه با آن می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی، بر روی 150 بیمار مبتلا به دژنراسیون مربوط به سن ماکولا و 150 فرد کنترل که همگی سن 50 سال و بالاتر داشتند انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و پزشکی به همراه نتایج معاینه کامل چشم پزشکی برای هر شرکت کننده جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: متوسط سن افراد در گروه مورد و شاهد، به ترتیب 78.38 و 79.28 سال بود. در یک مدل چند متغیره، فشارخون بالا (p=0.003)، دیابت (p=0.006)، رنگ روشن عنبیه (p=0.05)، هیپرکلسترولمی (p=0.036)، کدورت لنز (p=0.029) و جراحی قبلی کاتاراکت (p=0.029) ارتباط معنی داری با ابتلا به دژنراسیون مربوط به سن ماکولا نشان دادند در حالی که این ارتباط بین شاخص توده بدنی (p=0.11) و عیوب انکساری (p=0.94) با دژنراسیون مربوط به سن ماکولا معنی دار نبود.نتیجه گیری: دژنراسیون مربوط به سن ماکولا با فشارخون بالا، دیابت، هیپرکلسترولمی، رنگ روشن عنبیه، کدورت لنز و جراحی قبلی کاتاراکت، مرتبط بود.

هدف: بررسی تاثیر پلی مورفیسم CCL2C-2518T در بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD).روش پژوهش: در این تحقیق رابطه بین پلی­مورفیسم C-2518T در منطقه پروموتوری ژن CCL2 در 48 بیمار مبتلا به AMD نوع خشک از منطقه شمال شرق کشور (شهرستان گناباد) با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و تکنیک پلی مورفیسم، طول قطعات هضم شده (RFLP) بررسی شد. گروه شاهد از 69 فرد سالم که از نظر سن، جنس و قومیت با گروه بیمار مطابقت داشته و فاقد رابطه خانوادگی با آن ها و یا سابقه بیماری AMD در فامیل بودند، تشکیل شد.یافته ها: افزایش فراوانی ژنوتیپی TT در این پلی مورفیسم به صورت معنی دار (p=0.008) در میان بیماران مبتلا به AMD بیان کننده ارتباط احتمالی این ژنوتیپ با استعداد ابتلا به بیماری AMD در این جمعیت می باشد. این ژنوتیپ در گروه بیماران نسبت به گروه شاهد دارای فراوانی بیش تری است (60.41 درصد در برابر 43.48 درصد).نتیجه گیری: ژنوتیپ TT پلی مورفیسم C-2518T با بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا در مبتلایان از شمال­شرق ایران مرتبط می باشد.

بیماری های مرتبط با شبکیه و ماکولای چشم، باعث از دست دادن همیشگی بینایی یا کاهش بسیار زیاد دید در افراد و موجب پایین آمدن کیفیت زندگی و ایجاد مشکلات فراوان در زندگی روزمره می شوند. به این دلیل، شناسایی به هنگام و درست این بیماری ها و اختلالات، اهمیّت پیدا کرده است. روش تصویربرداری مقطع نگاری همدوسی اپتیکی، دقّت بالایی در تصویربرداری و همچنین اطلاعات عمقی نسبت به شبکیه، ارایه می دهد. این روش تصویربرداری کمک بسیار زیادی به شناسایی دقیق بیماری های مرتبط با ماکولا کرده است. یکی از شایع ترین بیماری های شبکیه چشم، بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا است. هدف از انجام این پژوهش این است که سیستمی طراحی و پیاده سازی شود که قابل اعتماد و سریع باشد و بتواند بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا را با استفاده از پردازش تصاویر مقطع نگاری همدوسی اپتیکی، به خوبی و با دقّت و سرعت بالا شناسایی کند. در این مطالعات از روش های هیستوگرام گرادیان های جهت دار و تحلیل مولفه اصلی برای استخراج ویژگی ها و از روش طبقه بندی گروهی AdaBoost جهت طبقه بندی داده ها بهره گرفته شده است. پایگاه داده مورد استفاده شامل 269 شخص بیمار و 115 نفر سالم است. هر سه شاخص دقّت، حساسیت و خاصّیّت سیستم پیاده سازی شده، 100 درصد، اندازه گیری شد.

زمینه و هدف: دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD) شایعترین علت کاهش دید مرکزی در افراد بیش از 50 سال، می باشد. در مطالعه حاضر تغییرات سطح پروفیل لیپیدی، لیپوپروتیین (آ) [Lp(a)]، هموسیستیین (Hcy) و مالوزن دی آلدیید (MDA) سرمی، بررسی و تغییرات غلظت سرمی آنها به عنوان فاکتورهای موثر در بروز دژنراسیون وابسته به سن ماکولا با گروه کنترل مورد مقایسه قرار گرفته است.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت مورد شاهدی روی 44 بیمار مبتلا به AMD نوع خشک با دروزن نرم مراجعه کننده به بیمارستان نیکوکاری تبریز و 54 فرد سالم به عنوان گروه کنترل انجام شد. Lp(a) سرمی بروش ایمونوتوربیدیمتری، Hcy بروش الایزا MDA, (ELISA) سرمی به روش تیوباربیتوریک اسید و سطح سرمی پروفیل لیپیدی به روش اسپکتروفوتومتری مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: افزایش معنی داری در سطح سرمی کلسترول، لیپوپروتیین با دانسیته بالا، Lp(a) و Hcy بیماران مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید (p<0.05 در همه موارد). اختلاف چشمگیری از نظر سطح تری گلیسرید، لیپوپروتیین با دانسیته پایین و MDA سرمی بین دو گروه مورد مطالعه ملاحظه نشد (p>0.05 در هر سه مورد).نتیجه گیری: چنین استنتاج می شود که بالا بودن غلظت سرمی فاکتورهای آترواسکلروز Hcy,Lp(a) و سطح پروفیل لیپیدی می تواند نقشی در شروع و پیشرفت این بیماری داشته باشد. بنابراین توجه به غلظت سرمی این فاکتورها شاید بتوان نقش مفیدی در جلوگیری از ایجاد، پیشرفت بیماری و تشخیص به موقع آن داشته باشد.

زمینه و هدف: مطالعات متعددی شیوع بالای کمبود کوبالامین و فولات سرم را در سالمندان گزارش کرده اند که مهم ترین عامل آن سوء تغذیه، گاستریت آتروفیک و مصرف داروها می باشد. دژنراسیون ماکولای وابسته به سن (ARMD) یکی از اختلالات دژنراتیو منطقه مرکزی رتین همراه با کاهش تیزبینی است. مطالعات اخیر ارتباط قابل ملاحظه ای بین دژنراسیون ماکولا و کاهش فولات سرم، گلبول های قرمز و کاهش کوبالامین را گزارش کرده اند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین دژنراسیون اگزوداتیو ماکولا در سالمندان با میزان فولات، کوبالامین و تست فتواسترس ریکاوری انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی 124 سالمند (67 مرد و 57 زن) که از میان 30 خوشه جمعیتی که توسط مرکز بهداشت شهر مشهد طی سال 1385 معرفی شده بودند؛ شرکت داشتند. بیماران به منظور خون گیری به بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه نمودند. پس از جداسازی سرم، مقادیر فولات و کوبالامین به روش رادیوایمونواسی با استفاده از کیت DRG اندازه گیری شد. معاینات چشمی شامل افتالموسکوپی غیرمستقیم، اسلیت لمپ برای بررسی دژنراسیون اگزوداتیو ماکولار وابسته به سن و اندازه گیری زمان فتواسترس ریکاوری، توسط چشم پزشک و اپتومتریست انجام گردید.یافته ها: میانگین و انحراف معیار کوبالامین و فولات در گروه مبتلا به دژنراسیون ماکولا به ترتیب 298.848±288.66 pg/ml و 5.543±3.58 ng/ml و در گروه سالم 310.775±531.38 pg/ml و 5.365±3.52 ng/ml بود. اختلاف قابل ملاحظه ای بین میانگین کوبالامین و فولات در بیماران مبتلا به دژنراسیون ماکولا و گروه کنترل مشاهده نشد. زمان تست فتواسترس ریکاوری (PSRT) به طور چشمگیری در بیماران مبتلا به دژنراسیون ماکولار وابسته به سن نسبت به افراد طبیعی افزایش نشان داد.(P<0.05)  بین زمان تست فتواسترس ریکاوری (PSTR) و میزان کوبالامین و فولات ارتباط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان کوبالامین و فولات سرم در سالمندان مبتلا به دژنراسیون ماکولا بیشتر از گروه کنترل می باشد. ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. با توجه به این که زمان ریکاوری در تست فتواسترس ریکاوری در این بیماران به طور با اهمیتی بیشتر از افراد طبیعی بود؛ می توان از این تست به عنوان ابزار اسکرینینگ در تشخیص دژنراسیون ماکولا استفاده نمود.

مقدمه و هدف: دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD) بیماریی است که نواحی مرکزی رتینا و کروئید را تحت تاثیر قرار می دهد و میتواند منجر به از دست رفتن بینایی شود. مطالعات در زمینه اتیولوژی این بیماری پیشنهاد می کند که AMD یک بیماری پیچیده می باشد که در اثر واکنش ها و میانکنش های چندین ژن و عوامل محیطی ایجاد می شود. مطالعات بسیاری بر روی نقش سایتوکاین های کموتاکسیک که کموکاین هم نامیده می شود تمرکز کرده است. کموکاین های خاصی مثل CCL2 به نظر میرسد که در ایجاد دژنراسیون رتینا و رگ زایی کوروئیدی مهم باشند. به منظور تعیین ارتباط بین واریانت های ژن CCL2 با بیماری AMD به مطالعه پلی مورفیسم T2518-C در این ژن پرداخته شد.روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی ارتباط پلی مورفیسم T2518- C در منطقه پروموتری ژن CCL2 در 60 بیمار مبتلا به AMD و 50 فرد سالم به عنوان گروه کنترل که از نظر جنس، سن و قومیت با گروه بیمار تطابق داشتند مورد بررسی قرار گرفت. هر دو گروه بیمار و کنترل از منطقه شمال غرب ایران بودند. ژنوتیپ آنها با واکنش زنجیره ای پلیمراز و چندشکلی طول قطعات هضم شونده تعیین شد.نتایج: آنالیزهای آماری فرکانس بالای ژنوتیپ TT و آلل T در بیماران دژنراسیون وابسته به سن ماکولا را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد اگرچه تفاوت مشاهده شده از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه نهایی: علی رغم تفاوت اندکی که بین گروه شاهد و کنترل بود آنالیزهای آماری در ژن CCL2 هیچ گونه ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم T2518-C و بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا نشان نداد.

سابقه و هدف: دژنراسیون وابسته به سن ماکولا دلیل اصلی نابینایی در جمعیت بالای 65 سال در کشورهای توسعه یافته می باشد. هدف از این مطالعه، مروری بر روش های کمک بینایی در بیماران دژنراسیون ماکولا و بررسی تاثیر این بیماری و روش های درمان آن در کیفیت زندگی این بیماران می باشد.مواد و روش ها: به منظور پیدا کردن مقالات مرتبط با موضوع، چاپ شده تا آوریل 2015، جستجو در بانک های اطلاعاتی Pub Med، Scopus و Ovid با استفاده از کلیدواژه های «Age related macular degeneration » در ترکیب با «optical low vision aids»، «non optical low vision aids»، «quality of life»، «preferred retinal locus»، «Telescope » و «microscope » انجام شد و در نهایت تعداد 76 مقاله مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بررسی نتایج مطالعات نشان داد که دژنراسیون وابسته به سن ماکولا به دلیل تاثیر بر فعالیت های روزمره بیماران از جمله تشخیص چهره افراد آشنا، مطالعه و رانندگی بر کیفیت زندگی و سلامت روانی آن ها تاثیر می گذارد. اگرچه درمان هایی برای برخی از انواع این بیماری وجود دارد ولی اکثر بیماران درمان شده دید از دست رفته شان را به دست نمی آورند و عملکرد بینایی شان مختل می شود. لذا وسایل کمک بینایی یک روش جایگزین برای کمک به این افراد در بهبود عملکرد بینایی شان می باشد. وسایل کمک بینایی مختلفی از جمله تلسکوپ های داخل چشمی برای کمک به این بیماران طراحی شده است.استنتاج: مطالعات در زمینه بررسی کارایی این سیستم ها همگی تاییدکننده بهبود کیفیت زندگی و افزایش رضایت مندی این بیماران می باشد.

هدف: تعیین اثر ترموتراپی از راه مردمک Transpupillary Termotherapy (TTT) در درمان نئوواسکولاریزاسیون مشیمیه ای مخفی زیر فووآ در بیماران مبتلا به دژنراسیون وابسته به سن ماکولا. نوع مطالعه: مداخله ای غیرمقایسه ای (before - after design) و آینده نگر. روش مطالعه: 23 چشم از 22 بیمار با کوروئیدال نئوواسکولاریزاسیون مخفی زیر فووآ که در سالهای 81-80 به درمانگاه چشم پزشکی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) مراجعه کرده بودند، تحت درمان ترموتراپی از راه مردمک قرار گرفتند. جهت تمام بیماران قبل از درمان فلورسئین آنژیوگرافی و عکس رنگی فوندوس انجام شد. از دیود لیزر با طول موج nm810 با اندازه اسپات 3 mm، 2 mm، 1.2 mm بسته به اندازه Choroidal Neovascularization (CNV) استفاده شد. TTT با استفاده از لنز تماسی و با قدرت 640-280 میلی وات و زمان 1 دقیقه برای هر spot انجام شد به طوری که در پایان درمان تغییر رنگی در فوندوس ایجاد نمی شد یا تغییر رنگ به صورت خاکستری خیلی کمرنگ پدیدار می شد. بیماران 1 ماه، 2 ماه، 4 ماه و 12-6 ماه بعد از درمان مورد معاینه مجدد همراه با عکس فلورسیین آنژیوگرافی قرار می گرفتند. نتایج: 23 چشم با CNV مخفی تحت درمان با TTT قرار گرفتند. میانگین مدت پیگیری 7.1 ماه (12-6 ماه) بود. میانگین دید بیماران پیش از درمان 320/20 (دامنه 50/20 - 800/20) بود که 12- 6 ماه پس از TTT به 180/20 (دامنه 40/20 - 400/20) بهبود یافت (P=0.031). در آخرین معاینه که 12-6 ماه پس از درمان انجام شد، در 13 چشم (56.5%) دید ثابت (± یک خط تغییر)، در 9 چشم (39.2%) دید بیشتر از یک خط بهبود یافته بود و در یک چشم (4.3%) دید دو خط کاهش یافته بود. چهار چشم از 23 چشم درمان شده (17.4%) طی 6-4 ماه پس از درمان اولیه دچار عود CNV شدند که تحت درمان مجدد قرار گرفتند. در هیچیک از بیماران پس از درمان با TTT عارضه جدی رخ نداد. نتیجه گیری: گرما درمانی از راه مردمک در درمان CNV مخفی زیر فووآ می تواند باعث تثبیت یا بهبود وضعیت دید و غیر فعال شدن CNV در اکثر بیماران شود.

مقدمه و هدف: دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD) بیماری است که نواحی مرکزی رتین و کروئید را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به از دست دادن دید مرکزی می شود. مطالعات در زمینه اتیولوژی این بیماری پیشنهاد می کند که AMD یک بیماری پیچیده میباشد که در اثر واکنشها و میان کنشهای چندین ژن و عوامل محیطی ایجاد می شود. یکی از ژن های شناخته شده در مورد این بیماری، ژن LOC 387715 می باشد. جایگاه این ژن بر روی کروموزوم 10 بوده و پروتئینی تولید می کند که احتمالا با بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا ارتباط دارد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم rs 10490924 (A69S) این ژن با بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا در جمعیتی از شهر تبریز در دو گروه بیمار و کنترل بود.روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی 63 نفر به عنوان گروه بیمار و 150 نفر به عنوان گروه کنترل از منطقه مورد نظر در پلی مورفیسم A69S) rs 10490924) ژن LOC 387715 مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ آنها با واکنش زنجیرهای پلیمراز و چند شکلی طول قطعات هضم شونده تعیین و با تعیین توالی تعدادی از نمونه ها مورد تایید قرار گرفت.یافته ها: از مجموع 63 بیمار مورد بررسی 17نفر (26.98٪) دارای ژنوتیپ GG، 24 نفر (38.1٪) با ژنوتیپ (GT) و 22 نفر (34.92٪) باقی دارای ژنوتیپ (TT) بودند. در گروه کنترل نیز 91 نفر (60.66٪) ژنوتیپ GG، 49 نفر (32.67٪) هتروزیگوت و 10نفر (6.67٪) دارای ژنوتیپ TT بودند. مقادیر p-value محاسبه شده برای ژنوتیپ GG و TT معنی دار بوده و کمتر از 0.000 بود. OR برای ژنوتیپ TT در حدود 11.9 بود. آنالیز آماری نشان دهنده فرکانس بالای الل T در گروه بیمار (54%) در مقایسه با گروه کنترل (23%) بود. همانند مطالعات قبلی در جمعیتهای چین و ژاپن، و در جمعیتی در ایران، در مطالعه حاضر نیز ارتباط معنی داری بین آلل T و بیماری AMD وجود دارد.نتیجه گیری: وجود ژنوتیپ TT در افراد احتمال بیماری AMD را 11.9 برابر نسبت به افرادی که ژنوتیپی غیر از TT دارند، افزایش میدهد و ژنوتیپ GG نقش محافظتی در برابر این بیماری دارد.